"King Bruce Lee Karate mistrz" oraz "Disk Dżokej" – od tych dwóch hitów wylansowanych w 1983 roku przez Piotra Fronczewskiego zaczęła się niespodziewana popularność Franka Kimono. Radiowy sukces singli pchnął twórców – w tym pomysłodawcę projektu oraz autora muzyki i większości tekstów, Andrzeja Korzyńskiego – do przygotowania materiału na longplaya. Okazał się to strzał w dziesiątkę. Album nie tylko otrzymał tytuł Płyty Roku '84 w kategorii Muzyka Rozrywkowa (plebiscyt Polskiego Radia), lecz także doczekał się licznych reedycji świadczących o sukcesie.
Żarty na poważnie
Z założenia projekt miał być pastiszem subkultury disco, dlatego zaprezentowana muzyka jest nieco "kiczowata" i przepełniona dźwiękami z syntezatorów. Satyrze poetyckiego charakteru nadała melorecytacja, którą zgrabnie zastosował Franek Kimono. Praca, jaką wykonał tu Piotr Fronczewski, wcielający się w rolę muzyka, jest nie do przecenienia. Jego głęboka, zadziorna barwa głosu w połączeniu ze świetnie dobranymi słowami zbudowały image gościa, który głównie przesiaduje na dyskotekach, tworzy muzę i nie wylewa za kołnierz.
Nie rycz mała, nie rycz
"King Bruce Lee Karate Mistrz" to chyba najpopularniejszy utwór projektu. Monolog Franka, poprzez który artysta przekonuje poznaną na dyskotece dziewczynę, że warto nawiązać z nim relację. Bogate życie towarzyskie mężczyzny poznajemy również w utworach "Królowa Dysko", w którym obiecuje podrywanej dziewczynie wyjątkowy status na parkiecie czy "Pola Monola + Coca Cola", gdzie sam jest podrywany przez mistrzynię tańca.
Disko historie
W ramach projektu powstało łącznie 46 piosenek, ale na albumie miejsce znalazło zaledwie 10. Każda z nich opowiada niezwykłą historię. Poza wspomnianymi już miłosnymi podbojami poznajemy Franka Kimono jako ambitnego muzyka ("Sound – ciężkie brzmienie" czy "Ja jestem menago"), niezastąpionego DJ-a ("Dysk-dżokej" czy "Dysko-story") czy przebojowego hulakę ("Marynara łubudubu"). Ciekawym utworem jest dwuznaczny hit "Tankowanie nocą" przedstawiający Franka albo jako lubiącego wypić gościa, albo cwaniaka zdobywającego paliwo poza przydziałem.
Autorka: Justyna Miniza